Na dachu lądowisko dla helikopterów. Blok operacyjny, dzięki któremu zabiegi będą trwały krócej. Nowoczesny sprzęt. Taki będzie szpital im. WAM po rozbudowie. Prowadzi je konsorcjum firm Warbud i BUDOMAL.

W czasach, gdy w Łodzi powstawały pierwsze szpitale, pacjenci nie mieli lekko. Na początku XIX wieku, gdy miasto liczyło niecałe 20 tys. mieszkańców, praktykowało tu zaledwie dwóch dyplomowanych lekarzy. W 1838 roku władze Łodzi powołały do życia Radę Szczegółowo Opiekuńczą. W jej skład wchodzili kupcy, lekarze, duchowni i aptekarze. Jej głównym zadaniem było stworzenie pierwszego szpitala w mieście.

Udało się to dopiero w 1846 roku. Wybudowano go w miejscu, gdzie dzisiaj znajduje się Wyższe Seminarium Duchowne przy ul. św Stanisława Kostki. Skala przedsięwzięcia nie odzwierciedlała jednak tempa rozwoju miasta. Początkowo szpital dysponował zaledwie 10 łóżkami. Potem rozbudowano go i mógł pomieścić jednocześnie 30 pacjentów.

Łódź rozwijała się. Rosnące fortuny przemysłowców skłaniały ich do filantropii. Powstawały kolejne szpitale fundowane przez najbardziej znane nazwiska w mieście. W 1885 roku z inicjatywy i za pieniądze Izraela i Leonii Poznańskich rozpoczęła się budowa szpitala przy dzisiejszej ulicy Sterlinga. Placówka była znakomicie wyposażona. Oddziałem chorób piersiowych kierował Seweryn Sterling,na cześć którego nazwano ulicę oraz szpital.

Za sprawą Towarzystwa Akcyjnego I. K. Poznańskich powstał również szpital przy ul. Drewnowskiej. Na początku działalności służył przede wszystkim robotnikom pracującym dla Poznańskich. Dzisiaj kojarzony głównie ze specjalizacją ortopedyczną.

O swoich robotników starali się dbać również fabrykanci mniejszego kalibru. Nie stać ich było na sfinansowanie inwestycji w całości, dlatego połączyli siły. Pod koniec XIX wieku, pomiędzy ulicami Pańską (dzisiaj Żeromskiego) i Łąkową z inicjatywy przemysłowców i lekarzy powstał Rosyjski Szpital Czerwonego Krzyża, czyli tzw. Szpital Fabryczny. Placówka nie była zbyt dobrze wyposażona. Parterowe budynki przypominały bardziej baraki niż szpital z prawdziwego zdarzenia, ale w przemysłowej Łodzi dostęp do jakiejkolwiek opieki medycznej był dla robotników luksusem.

W 1918 roku szpital przejęło wojsko. Zapadła decyzja o budowie nowoczesnego obiektu, jednak świecąca wówczas pustkami państwowa kasa spowalniała zapędy entuzjastów tego pomysłu. Wreszcie w 1934 roku udało się zebrać wymaganą kwotę i rozpoczęła się trwająca trzy lata budowa.

Nie była to zwykła konstrukcja. Została zaprojektowana w taki sposób, by wytrzymać atak artyleryjski. Budowniczowie na poligonie wylewali stropy i ściany o podobnych parametrach i ostrzeliwali je armatami. Miały wytrzymać wybuch pocisku o kalibrze 155 mm.

Mówiło się wtedy, że jest to najnowocześniejszy szpital w Europie. O jego zaawansowaniu technicznym świadczyło choćby to, że już wtedy miał klimatyzację. Przy salach dla oficerów swoje pomieszczenia mieli ordynansi. Na każdym piętrze znajdowały się sale wypoczynkowe. W słoneczne  dni można się było relaksować na tarasie, z którego rozpościerał się widok na miasto.

W czasie II wojny światowej placówkę przejęli Niemcy. Leczący tu Polacy rozjechali się po szpitalach polowych w ramach kampanii wrześniowej. Pozostałych wywieziono do Katynia i Charkowa, gdzie zostali zamordowani.

Po wojnie szpital wrócił do polskiego wojska. W 1958 roku do życia powołana została Wojskowa Akademia Medyczna. Szpital oprócz funkcji leczniczej miał również służyć dydaktyce i badaniom. Kolejna wielka zmiana przyszła w 2002 roku, kiedy to połączono WAM z Akademią Medyczną. Tak powstał Uniwersytet Medyczny a szpital przy Żeromskiego zyskał nazwę Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego nr 2 im. Wojskowej Akademii Medycznej. Dzisiaj placówkę czeka kolejna wielka zmiana.

Mimo że początkowo szpital im. WAM był jednostką niezwykle nowoczesną, czas zrobił swoje. Dr Monika Domarecka, dyrektor placówki zauważa, że dzisiaj szpitale buduje się już według innych standardów.

- W latach 30. gdy powstawał obecny budynek leczenie szpitalne wyglądało inaczej. Nie było tyle sprzętu. W operacjach i zabiegach nie uczestniczyło tylu lekarzy. Poza tym dzisiaj w dużo większym stopniu pełnimy również funkcję dydaktyczną i musi mieć to odzwierciedlenie w konstrukcji szpitala - mówi dyrektor Monika Domarecka.  

Dlatego na terenie szpitala prowadzona jest właśnie ogromna inwestycja. Jej koszt to około 100 mln zł. Generalnym wykonawcą prac budowlanych zostało Konsorcjum firm Warbud SA z Warszawy i BUDOMAL z Łodzi.

W ramach rozbudowy powstanie m. in.: interdyscyplinarny blok operacyjny wraz z niezbędnym zapleczem diagnostyczno-leczniczym, oddział intensywnej opieki medycznej (OIOM), szpitalny oddział ratunkowy (SOR), izba przyjęć, punkt pobrań krwi, laboratorium, cztery oddziały szpitalne, zespół pomieszczeń technicznych, magazynów, szatni oraz połączenie komunikacyjne z istniejącym budynkiem głównym.

Blok operacyjny w nowym budynku został tak zaprojektowany, aby studenci mogli obserwować, bez konieczności wchodzenia na blok operacyjny, przeprowadzane na salach zabiegi. Nowy, sześciokondygnacyjny budynek będzie posiadał na dachu lądowisko dla śmigłowców Lotniczego Pogotowia Ratunkowego.

- To znów będzie prawdziwie europejski standard. Znacznie poprawi się komfort pacjentów i lekarzy. Będziemy mogli w idealnych warunkach przeprowadzać bardzo specjalistyczne zabiegi kardiologiczne czy chirurgiczne. Poza samą budową kupimy również nowoczesny sprzęt, który będzie służył pacjentom. Dzięki temu operacje i zabiegi będą trwały krócej, co przełoży się na obciążenie dla zdrowia pacjentów, ale również na dostępność świadczeń. Poprawią się także warunki, w jakich nasi studenci będą uczyli się zawodu - wylicza korzyści pani dyrektor.  

Jednak najbardziej spektakularną zmianą, z punktu widzenia mieszkańca, będzie budowa tzw. lądowiska wyniesionego, czyli takiego, które znajduje się na dachu szpitalnego budynku. Do tej pory szpital nie był w stanie przyjmować pacjentów transportowanych helikopterami. Teraz się to zmieni. W portfolio Warbudu wyniesione lądowisko dla Łodzi będzie już czwartą tego typu konstrukcją.

- Stworzenie takiego lądowiska wymaga bardzo specjalistycznej wiedzy. Są ściśle określone przepisy, jakie podobna budowla musi spełniać. Jednak korzyści z takiego rozwiązania są ogromne. W walce o życie pacjenta często liczy się każda minuta. Tu lądowisko będzie bezpośrednio połączone ze Szpitalnym Oddziałem Ratunkowym. To może zdecydować o powodzeniu akcji ratowniczej - mówi Lech Wąsowski, dyrektor Warbudu.

Dla BUDOMAL inwestycja ta jest szczególnie ważna, bo dotyczy zdrowia i życia mieszkańców Łodzi - miasta, z którego firma się wywodzi i z którym jest silnie związana. Rozbudowę szpitala można wpisać w szeroki kontekst rewitalizacji, a w tą BUDOMAL jest mocno zaangażowany.

- Pod koniec lat 30. XX wieku był to jeden z najnowocześniejszych szpitali w Polsce. Z biegiem czasu stracił swój dawny blask i my zamierzamy mu go przywrócić. Jak przystało na rewitalizację, pojawią się nowe funkcje, których wcześniej placówka ta nie pełniła. Mam na myśli na przykład Szpitalny Oddział Ratunkowy z lądowiskiem dla helikopterów na dachu budynku. Ale nie tylko. Wierzymy w to, że rewitalizacja łączy pokolenia. Do istniejących budynków wprowadzamy nowe funkcje, ale nie zapominamy o ich przeszłości. W tym przypadku inwestycja posłuży nie tylko łączeniu nowego ze starym, ale również ratowaniu życia. Dodajmy, że nie jest to pierwsza nasza inwestycja związana z rewitalizacją placówki medycznej. W 2010 roku zmodernizowaliśmy budynki szpitala MSWiA w Łodzi. - mówi Piotr Leśniak, koordynator ds. marketingu i sprzedaży w BUDOMAL.