Budomal robi dzisiaj projekty, które za jakiś czas mogą stać się wizytówkami tego miasta. Chodzi na przykład o ulicę Włókienniczą. Zmieniamy ją w coś pięknego. Moim marzeniem jest zaprosić kiedyś na Włókienniczą pana Bogusława Lindę. Pokazać mu wszystko, co udało się zrobić i zapytać, czy to wystarczy, by zmienił zdanie o Łodzi.

Był początek lat 90. Zajmowałem się wtedy handlem, ale wiedziałem, że Łódź będzie się zmieniała i że usługi budowlane będą długo potrzebne. Stąd wzięła się nazwa firmy – Budomal. Pierwszy jej człon odnosi się do oferty przedsiębiorstwa związanej z budownictwem, drugi nawiązuje do tego, że zajmowaliśmy się również remontami. Teraz musieliśmy rozszerzyć tę formułę, dlatego mówimy o sobie Budomal 360. Ta nazwa z kolei odnosi się do tego, że cały czas jesteśmy w stanie wykonać praktycznie każde zadanie, jakie zostanie nam zlecone, ale dziś ich zakres jest dużo szerszy. Do budownictwa i termomodernizacji dołączyły adaptacje, dźwigi, nawierzchnie i zarządzanie.

Najwięcej problemów sprawiło, ale i wciąż sprawia nam niepewność po stronie administracji. Nie chodzi mi tu o opieszałość urzędników, bo akurat w Łodzi sytuacja i tak wygląda o niebo lepiej niż w innych miastach. Mówię o procedurach, których nie da się przeskoczyć nawet przy dobrej woli wszystkich stron. Dzisiaj, gdy kupujemy działkę, często nie wiemy, co z nią będzie, jak będzie i kiedy, w kontekście decyzji administracyjnych. Bardzo nam to utrudnia pracę.

Do rangi dużego problemu urasta też kwestia dostępu do siły roboczej. Coraz trudniej o ludzi do pracy, a o dobrych ludzi do pracy to już szczególnie trudno. Ale nie narzekamy. Zawsze sobie radziliśmy i teraz też sobie poradzimy.

Najbardziej dumny jestem z zespołu, który udało mi się przez te lata stworzyć. Obecnie w dziale inżynieryjnym pracuje w Budomalu już ponad 100 osób. Są to wspaniali ludzie, z którymi co chwilę zdobywamy nowe szczyty. Udało nam się zbudować organizację, która jest w stanie wykonać praktycznie każde zadanie. Nawet trudny dla nas temat Bramy Miasta pokazał, że z tak kryzysowej sytuacji potrafiliśmy wyjść obronną ręką. Nie poddaliśmy się. Postawiliśmy obok budynek dla mBanku, który dzisiaj jest w grupie Commerzbanku pokazywany jako realizacja wzorcowa. A przecież inwestycja ta była prowadzona w systemie „projektuj i buduj”. Czyli ciężar kreacji tych rozwiązań, które dzisiaj są tak chwalone, leżał po naszej stronie.

Do największych sukcesów zaliczyłbym również zaufanie, jakie udało nam się wypracować na rynku. Fakt, że naszymi wspólnikami są takie firmy jak Ghelamco, czy Warbud, jest tego najlepszym dowodem. Udało nam się ich przekonać do Łodzi. To również poczytuję sobie za duże osiągnięcie.

Na początku naszej działalności bardzo bliski mi był temat termomodernizacji. Pojawiły się pierwsze systemy ociepleń. Z drugiej strony budownictwo z wielkiej płyty było szare i brzydkie.

Mój pomysł polegał na tym, by przy okazji termomodernizacji sprawić, by elewacje bloków stały się kolorowe. Uważałem, że praktycznie bezkosztowo można zmienić coś w naszym otoczeniu na lepsze.

Pomysł ten się przyjął i zaczęli go stosować praktycznie wszyscy. Jednak pod względem estetyki nie poszło to – moim zdaniem – w dobrym kierunku. Na ścianach bloków zaczęły się pojawić rybki, kropki i inne malowidła, które może są ładniejsze od szarej ściany, ale poczucie mojej estetyki po prostu gwałcą. Mając wtedy tę wiedzę, którą mam dzisiaj, myślę, że postarałbym się, by proces ten nie poszedł w tę stronę. Chciałbym, żeby elewacje te miały jakąś myśl przewodnią, były bardziej stonowane, przemyślane i nawiązywały do klimatu osiedli.

Budomal robi dzisiaj projekty, które za jakiś czas mogą stać się wizytówkami tego miasta. Dlatego staramy się wykonywać je w taki sposób, żeby nie musieć się ich wstydzić. Chodzi na przykład o ulicę Włókienniczą. Jeszcze niedawno była ona ucieleśnieniem wszystkiego złego, co spotkało Łódź. Teraz zmieniamy ją w coś pięknego. Miejsce, gdzie będą przyjeżdżały wycieczki. Mamy tego świadomość. Wiemy, jaka to jest odpowiedzialność. Moim marzeniem jest zaprosić kiedyś na Włókienniczą pana Bogusława Lindę. Pokazać mu wszystko, co udało się zrobić i zapytać, czy to wystarczy, by zmienił zdanie o Łodzi.